Αρθρο του Δρ. Δημήτρη Τσουκαλά
Τα αυτοάνοσα νοσήματα είναι χρόνιες φλεγμονώδεις ασθένειες που εμφανίζονται όταν ο οργανισμός επιτίθεται και καταστρέφει τα δικά του κύτταρα και όργανα.
Το ανοσοποιητικό μας σύστημα, αντί να αναγνωρίζει τα δικά του όργανα και ιστούς ως δικά του, να επιδεικνύει δηλαδή μια ανοχή και να μην τα «χτυπάει», ξαφνικά δεν τα αναγνωρίζει και αρχίζει και τα «χτυπάει» με διαφορετικούς τρόπους: με αντισώματα, με λευκά αιμοσφαίρια και άλλους μηχανισμούς.
Τα αυτοάνοσα νοσήματα είναι η κύρια αιτία χρόνιων ασθενειών σήμερα και επηρεάζουν την υγεία περισσότερων ανθρώπων απ’ ότι επηρεάζουν τα καρδιακά νοσήματα και ο καρκίνος μαζί. Σύμφωνα με στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, το 80% των χρόνιων ασθενειών, οφείλονται στο τρόπο ζωής και διατροφής.
Πώς το Σώμα μας Φτάνει στο Σημείο να μην Αναγνωρίζει τα Κύτταρά του
Αυτό συμβαίνει για δύο λόγους: Ο πρώτος λόγος είναι ότι το ανοσοποιητικό "τρελαίνεται", δε λειτουργεί σωστά και αρχίζει να γίνεται επιθετικό προς τους ιστούς.
Ο δεύτερος λόγος είναι ότι οι ίδιοι οι ιστοί, τα ίδια τα κύτταρα αρχίζουν να αλλοιώνονται. Ένα κύτταρο έχει ελλείψεις σε συστατικά γιατί δεν τα προσλαμβάνει, ενώ παράλληλα, είναι επιβαρυμένο με συστατικά που δεν θα έπρεπε, καθώς είναι ξένα προς τη ζωή, είναι οι λεγόμενες ξενοβιοτικές ενώσεις. Αλλάζει λοιπόν η βιοχημική ισορροπία του κυττάρου. Η αλλαγή στη σύσταση των κυττάρων, οδηγεί το ανοσοποιητικό σύστημα στο να μην αναγνωρίζει τα ίδια του τα κύτταρα, γιατί αυτά έχουν αλλάξει.
Παρατηρείται συχνά, ότι όταν κάποιος νοσήσει από ένα αυτοάνοσο, είναι πολύ πιθανό να νοσήσει και από άλλο αυτοάνοσο, καθώς αυτή η δυσλειτουργία αφορά όλο τον οργανισμό.
Οπότε, η προσέγγιση που υπήρχε παλαιότερα και αφορούσε στο να καταστείλουμε απλά το ανοσοποιητικό για να μην χτυπάει τα ίδια του τα κύτταρα και όργανα, δεν είναι πλέον αρκετή. Θα πρέπει σίγουρα να το γίνει αυτό, για να ελεγχθεί την πορεία της νόσου και να ενισχυθεί η ποιότητα ζωής του ασθενούς. Παράλληλα, πρέπει να αποκατασταθεί η φυσιολογική λειτουργία των κυττάρων ή των ιστών.
Συσσώρευση Ελλείψεων & Νόσος
Συσσωρευμένες ελλείψεις του οργανισμού σε βασικά θρεπτικά στοιχεία, όπως οι βιταμίνες, τα μεταλλικά στοιχεία, τα αντιοξειδωτικά και άλλα, σε συνδυασμό με συγκεκριμένες μεταβολικές διαταραχές, αυξάνουν την πιθανότητα εκδήλωσης αυτοάνοσων και χρόνιων ασθενειών.
Η οριακή χρόνια έλλειψη θρεπτικών στοιχείων ονομάζεται “κρυμμένη πείνα” και είναι ένας από τους βασικούς παράγοντες πίσω από κάθε ασθένεια. Η “κρυμμένη πείνα” σε συνδυασμό με:
• τη γενετική προδιάθεση
• την αυξημένη κατανάλωση “κενών” θερμίδων. Τροφές που παρέχουν θερμίδες χωρίς όμως να έχουν θρεπτική αξία (γλυκά, αναψυκτικά).
• την αλλοίωση της μικροβιακής χλωρίδας του οργανισμού
• περιβαλλοντικούς παράγοντες όπως το τοξικό φορτίο
• την έλλειψη άσκησης
• το στρες
οδηγούν στην εκδήλωση αυτοάνοσων και χρόνιων ασθενειών.
Η πρόληψη και η αντιμετώπιση των χρόνιων και αυτοάνοσων ασθενειών, απαιτεί εντατική ιατρική παρέμβαση στον τρόπο ζωής και διατροφής, σε συνδυασμό με εξατομικευμένες θεραπείες και φαρμακευτικές αγωγές, ανάλογες του νοσήματος του κάθε ασθενή. Η φαρμακευτική αγωγή, η διόρθωση των ελλείψεων και η διατροφή του κάθε ατόμου, πρέπει να προσαρμόζονται στο μεταβολικό του προφίλ.
Κατ’ αυτό τον τρόπο, οι αλλαγές και οι βελτιώσεις διατηρούνται μακροπρόθεσμα. Νέα στοιχεία επιβεβαιώνουν το γεγονός, ότι για να επιτευχθεί μια ουσιαστική βελτίωση της υγείας και της ποιότητας ζωής, πρέπει ο κάθε ασθενής να αντιμετωπιστεί ως μια μοναδική περίπτωση, να αποκατασταθούν οι μεταβολικές διαταραχές και οι ελλείψεις του οργανισμού σε βασικά θρεπτικά στοιχεία, που οδήγησαν στην εκδήλωση νόσου.
Τα αυτοάνοσα νοσήματα είναι χρόνιες φλεγμονώδεις ασθένειες που εμφανίζονται όταν ο οργανισμός επιτίθεται και καταστρέφει τα δικά του κύτταρα και όργανα.
Το ανοσοποιητικό μας σύστημα, αντί να αναγνωρίζει τα δικά του όργανα και ιστούς ως δικά του, να επιδεικνύει δηλαδή μια ανοχή και να μην τα «χτυπάει», ξαφνικά δεν τα αναγνωρίζει και αρχίζει και τα «χτυπάει» με διαφορετικούς τρόπους: με αντισώματα, με λευκά αιμοσφαίρια και άλλους μηχανισμούς.
Τα αυτοάνοσα νοσήματα είναι η κύρια αιτία χρόνιων ασθενειών σήμερα και επηρεάζουν την υγεία περισσότερων ανθρώπων απ’ ότι επηρεάζουν τα καρδιακά νοσήματα και ο καρκίνος μαζί. Σύμφωνα με στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, το 80% των χρόνιων ασθενειών, οφείλονται στο τρόπο ζωής και διατροφής.
Πώς το Σώμα μας Φτάνει στο Σημείο να μην Αναγνωρίζει τα Κύτταρά του
Αυτό συμβαίνει για δύο λόγους: Ο πρώτος λόγος είναι ότι το ανοσοποιητικό "τρελαίνεται", δε λειτουργεί σωστά και αρχίζει να γίνεται επιθετικό προς τους ιστούς.
Ο δεύτερος λόγος είναι ότι οι ίδιοι οι ιστοί, τα ίδια τα κύτταρα αρχίζουν να αλλοιώνονται. Ένα κύτταρο έχει ελλείψεις σε συστατικά γιατί δεν τα προσλαμβάνει, ενώ παράλληλα, είναι επιβαρυμένο με συστατικά που δεν θα έπρεπε, καθώς είναι ξένα προς τη ζωή, είναι οι λεγόμενες ξενοβιοτικές ενώσεις. Αλλάζει λοιπόν η βιοχημική ισορροπία του κυττάρου. Η αλλαγή στη σύσταση των κυττάρων, οδηγεί το ανοσοποιητικό σύστημα στο να μην αναγνωρίζει τα ίδια του τα κύτταρα, γιατί αυτά έχουν αλλάξει.
Παρατηρείται συχνά, ότι όταν κάποιος νοσήσει από ένα αυτοάνοσο, είναι πολύ πιθανό να νοσήσει και από άλλο αυτοάνοσο, καθώς αυτή η δυσλειτουργία αφορά όλο τον οργανισμό.
Οπότε, η προσέγγιση που υπήρχε παλαιότερα και αφορούσε στο να καταστείλουμε απλά το ανοσοποιητικό για να μην χτυπάει τα ίδια του τα κύτταρα και όργανα, δεν είναι πλέον αρκετή. Θα πρέπει σίγουρα να το γίνει αυτό, για να ελεγχθεί την πορεία της νόσου και να ενισχυθεί η ποιότητα ζωής του ασθενούς. Παράλληλα, πρέπει να αποκατασταθεί η φυσιολογική λειτουργία των κυττάρων ή των ιστών.
Συσσώρευση Ελλείψεων & Νόσος
Συσσωρευμένες ελλείψεις του οργανισμού σε βασικά θρεπτικά στοιχεία, όπως οι βιταμίνες, τα μεταλλικά στοιχεία, τα αντιοξειδωτικά και άλλα, σε συνδυασμό με συγκεκριμένες μεταβολικές διαταραχές, αυξάνουν την πιθανότητα εκδήλωσης αυτοάνοσων και χρόνιων ασθενειών.
Η οριακή χρόνια έλλειψη θρεπτικών στοιχείων ονομάζεται “κρυμμένη πείνα” και είναι ένας από τους βασικούς παράγοντες πίσω από κάθε ασθένεια. Η “κρυμμένη πείνα” σε συνδυασμό με:
• τη γενετική προδιάθεση
• την αυξημένη κατανάλωση “κενών” θερμίδων. Τροφές που παρέχουν θερμίδες χωρίς όμως να έχουν θρεπτική αξία (γλυκά, αναψυκτικά).
• την αλλοίωση της μικροβιακής χλωρίδας του οργανισμού
• περιβαλλοντικούς παράγοντες όπως το τοξικό φορτίο
• την έλλειψη άσκησης
• το στρες
οδηγούν στην εκδήλωση αυτοάνοσων και χρόνιων ασθενειών.
Η πρόληψη και η αντιμετώπιση των χρόνιων και αυτοάνοσων ασθενειών, απαιτεί εντατική ιατρική παρέμβαση στον τρόπο ζωής και διατροφής, σε συνδυασμό με εξατομικευμένες θεραπείες και φαρμακευτικές αγωγές, ανάλογες του νοσήματος του κάθε ασθενή. Η φαρμακευτική αγωγή, η διόρθωση των ελλείψεων και η διατροφή του κάθε ατόμου, πρέπει να προσαρμόζονται στο μεταβολικό του προφίλ.
Κατ’ αυτό τον τρόπο, οι αλλαγές και οι βελτιώσεις διατηρούνται μακροπρόθεσμα. Νέα στοιχεία επιβεβαιώνουν το γεγονός, ότι για να επιτευχθεί μια ουσιαστική βελτίωση της υγείας και της ποιότητας ζωής, πρέπει ο κάθε ασθενής να αντιμετωπιστεί ως μια μοναδική περίπτωση, να αποκατασταθούν οι μεταβολικές διαταραχές και οι ελλείψεις του οργανισμού σε βασικά θρεπτικά στοιχεία, που οδήγησαν στην εκδήλωση νόσου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου